Εκτάκτου ανάγκης
Όλα συντείνουν.
Τα παιδιά που ξαναρχίζουν το σχολείο
Η διακοπή του νερού
Όλα αυτά που γυρεύω να κάνω
Και δεν προλαβαίνω
Εκείνη η περσινή βραδιά
Που μου πες: γιατί να σ’ αφήσω να φύγεις
Όλα συντείνουν
Τα στοιβαγμένα περιοδικά πάνω στο κρεβάτι μου
Οι αδειανές βαλίτσες
Η σπασμένη κούκλα στο πάτωμα
Ο λεκές από χλωρίνη στη ρόμπα μου
Η παρακμή του βενετσιάνικου καθρέφτη
Η βελόνα του πικάπ που έσπασε
Τα λειψά ρέστα
Η βρωμισμένη λίμνη
Οι Doors, οι Floyd, οι Jethro Tull
Που με χτυπάν από χίλιες μεριές.
Κάποιος εργάτης σε μια σκαλωσιά
Που με καλωσόρισε σ’ αυτή την πόλη
Τραγουδώντας μου την πρώτη μέρα
Κι από τότε δεν τον ξανάκουσα.
Όλα συντείνουν
Η βιασύνη
η ακαταστασία
Οι πόρτες που χτυπάν απ’ τον αέρα
Εσύ που δεν είσαι εδώ
όταν σε χρειάζομαι.
Η υπομονή μου
Η άχρηστη φωνή μου
Το βαρύ φορτίο της αγάπης σου
Συντείνουν.
Τα σταυρόλεξα που δεν μπορώ να λύσω
Και γυρίζω τη σελίδα
Και οι τοκετοί μου
Και η έκτρωσή μου
Και η βρύση που στάζει
Όλα συντείνουν σου λέω
Στο να λιγοστεύω κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Μαρία Λάζου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου