Νόμιζα πως δεν είμαι καλή στις
μεταμορφώσεις.
Δεν ήξερα να αφήνω τις εικόνες
να οδηγούν το σώμα.
Δεν μπορούσα δημιουργώ εικόνες
με το σώμα.
Ήξερα βέβαια να είμαι εδώ.
Διαρκώς.
Ατελείωτα.
Ανελέητα.
Που θα πει πως ήξερα να μην
είμαι ο εαυτός μου.
Άρα είχα πειστεί πως υπάρχει
μία τουλάχιστον μεταμόρφωση.
Υπάρχει μία μορφή της οποίας
έχω υπάρξει το ακριβές αντίγραφο.
Υπάρχει σίγουρα μία μορφή
που έζησα στον κύκλο του
περιγράμματος της.
Έστω κι αν ήμουν Εγώ
που όλο έλεγα
Εσύ.
Τώρα που τη διέσχισα
αυτή την κόκκινη λεπτή γραμμή
μπορώ να γίνω πεταλούδα;
Χωρίς να κοιτάξω πίσω πόσα ‘εγώ’
άφησα για να πετάξω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου