Μία στιγμή

Τέλος πάντων.

Έχεις βρεθεί σ’ ένα κενό.

Gap, πώς το λένε;

Ωραία, έχεις πάψει πολύ πολύ να φοβάσαι το κενό.

Τα κενά έχουν πάντα νόημα.

 Έχουν ενέργεια που μέχρι πριν ήταν εγκλωβισμένη στα σχήματα.

Όμως, αυτό το σταυροδρόμι δεν υπήρξε ποτέ ξανά για σένα.

Στην αρχή τόσων άγνωστων δρόμων.

Που μπορείς να ακολουθήσεις χωρίς κανέναν περιορισμό.

Κι ας έχεις χάσει τον προσανατολισμό.

Σκέψου πόση αξία θα έχει να πάρεις έναν από όλους τους προορισμούς.

Αν και ακόμη δεν ξέρεις.

Γιατί ξανά; Γιατί ξανά;

Θυματοποίηση – βία – επιθυμία.

Κι άλλοι να ξεκινούν έτσι τη ζωή.

Έτσι απλά.

Με το χάρτη απλωμένο μπροστά τους.

Κι ούτε να νιώθουν, πόσοι ποδοπατήθηκαν μέχρι να γίνουν στρατηγοί.