Το τραύμα είναι αυτό που δεν μπορείς να αντέξεις. Είναι η εισβολή μιας ενέργειας αφόρητης για τον ψυχισμό.
Το τραύμα είναι πέρα από το λόγο. Είναι αυτό που συμβαίνει όταν ο εαυτός σου δεν είναι παρών. Γιατί δεν αντέχει να είναι εκεί που είσαι. Δεν είναι απουσία. Δεν είπες: θα φύγω να μην το βλέπω, να μην το ξέρω για να μην το ζήσω.
Είναι μια ζώνη αδιακρισίας μεταξύ παρουσίας και απουσίας. Είναι μία άβυσσος.
‘Εκ των υστέρων’ επανέρχεσαι σε αυτήν τη σκοτεινή πνευματική περιοχή. Και πρέπει να βρεις ψυχικά και πνευματικά αποθέματα για να την επεξεργαστείς και να φέρεις σε μια ισορροπία αυτό που ήσουν με αυτό που έγινες. Το χάσμα αυτό αφήνει πάντα μια οδυνηρή ανάμνηση στη ψυχή, στο νου και το σώμα. Μια σκιά στη δράση σου, που υπενθυμίζει τα όριά σου. Είναι, όμως, και ένα πλεόνασμα υποκειμενικότητας στη διάθεση της ανθρώπινης δυνατότητας, να κάνει την επιβίωση ξανά ζωή.
Να μάθεις να χάνεις σημαίνει να μαθαίνεις να ζεις. Να εκτιμάς αυτά που έχεις. Γιατί η ζωή είναι ο χρόνος που απομένει.
Η ευτυχία είναι απόφαση συνειδητή και θα είναι η εκδίκησή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου