Πόσο αγαπώ τα γενέθλιά μου
Όταν ήμουν μικρή είχαν αυτή τη
γλύκα
Ήταν
η μέρα γλειφιτζούρι
Ξυπνούσα
έτοιμη να την καταπιώ
Να κρατήσω και για όλη την
υπόλοιπη χρονιά
Αφού και πάλι και πάλι θα
ρχόταν αυτή η μέρα
Που μου χαν πει: να, πάρτην,
είναι δικιά σου
Η μέρα μιας μικρής που πότε
πότε ήθελε να πεθάνει
Μα
ήταν εκεί τα γενέθλια
Ήταν κάτι να περιμένω και να
είμαι ζωντανή, και τόσο, τόσο πολύ να αγαπώ τη ζωή.
Σήμερα, όμως, είναι τα
γενέθλιά σας
Έτσι λέει το προφίλ μου
Τα γ – ε- ν – ε- θ – λ – ι – α
μου
Τώρα αγαπώ κάθε τους φθόγγο
Αγαπώ ακόμα και τη σήμανσή
τους
Τώρα δε χρειάζεται πάντα να
γιορτάζω
Αφού μπορώ να τα πάρω στην
αγκαλιά μου
Να τα τυλίξω γύρω απ το σώμα
μου
Και να κοιμηθώ μαζί τους
Σαν να είχαν φτάσει νωρίς τα
πέπλα της Σίλβια Πλαθ
Σαν να είχε μετανοήσει ο άγγελος
της Βιρτζίνια Γουλφ
Και τα γενέθλια να είχαν γίνει
κάθε μέρα
Να μην ξεχώριζε η μία από την
άλλη
Ούτε
εγώ από την αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου